Na początku wspólnej drogi rozwoju komunikacji, zwłaszcza kiedy spotykamy młodsze dzieci albo osoby z wieloma wyzwaniami sensorycznymi lub motorycznymi, musimy zmienić swoje nastawienie do tego czym będzie wspólne komunikowanie. Potrzebujemy

  Przygotowując od początku do końca interwencję AAC-ową nie można zapominać o kluczowym elemencie – przygotowaniu partnera lub partnerów, z którymi nasz użytkownik będzie się komunikować. Umiejętność obserwowania Pierwszymi partnerami komunikacyjnym

  Jeśli dziecko jest zupełnie rozregulowane- nic nie mów. Wyłap moment powrotu do stanu względnej regulacji i zamodeluj co dziecko czuło (to w przyszłości naprawdę przyniesie skutek). Odegraj przerysowując tę samą

Nie oczekuj, że osoba będzie korzystała z systemu jeśli nie pokażesz jej jak to zrobić. Nikt nie mówi od razu pełnymi zdaniami kiedy uczy się mówić Nie wymagaj żadnych umiejętności

1. Używaj systemu osoby do mówienia- MODELUJ. 2. Zakładaj kompetencje i stawiaj ambitne cele. 3. Zapewniaj odpowiednią ilość czasu. Czekaj ok. 10-20 sekund zanim zaczniesz podpowiadać. 4. Zadawaj pytania otwarte.

Jeśli osoba komunikuje wiadomość z użyciem gestów które są zrozumiałe dla każdego i akceptowalne społecznie nie ma potrzeby aby podpowiadać  użycia pomocy do komunikacji w postaci symboli, ale jest to

1. OPISUJ I KOMENTUJ np. „Świetnie to powiedziałaś:….." 2. ODPOWIADAJ adekwatnie i właściwie na to co dziecko zakomunikowało, nawet jeśli masz poczucie, że nie to chciało powiedzieć. 3. ROZSZERZAJ aby

1. MODELOWANIE 2. WSKAZÓWKI *wizualne - dawanie wyborów - otwieranie na odpowiedniej stronie - prezentowanie pomocy do komunikacji na wprost dziecka *werbalne - dawanie wyborów - dyrektywne: „Użyj książki”, „Powiedz

Rozumieć, że komunikacja to znacznie więcej niż „Ja chcę…”, „To jest…”. Zakładanie kompetencji. Odczytywanie niewerbalnych komunikatów dziecka. Nadawanie znaczenia. Wykorzystywanie okazji do nauki funkcjonalnej komunikacji. Modelowanie komunikacji (przekaz wspomagany). Określenie