Komunikacja malutkiego dziecka opiera się głównie o zachowania ruchowe.

Rodzice  intuicyjnie obserwują maluchy, to czy nawiązują kontakt wzrokowy, ich mimikę, wyraz twarzy, gesty
i inne zachowania szukając w nich  potwierdzenia, że  przekaz rodzica został rozumiany. 

Poczucie bycia zrozumianym wzmacnia i nakręca spiralę komunikacji, co sprzyja dalszemu rozwojowi kompetencji dziecka. Jednak doświadczane przez dziecko trudności sensoryczne i motoryczne mogą skutkować zupełnie innymi zachowaniami, brakiem typowych reakcji oraz możliwości spontanicznego rozwoju pewnych umiejętności.

Brak poczucia, że dziecko reaguje na nasz przekaz do niego może skutkować
 błędnym założeniem co do możliwości dziecka,
ponieważ procesy poznawcze i językowe zachodzące w mózgu zostają przysłonięte nietypowym reakcjami ruchowymi
(Porter, 2019, s.30).

Co więcej musimy zdawać sobie sprawę, że nawet najdrobniejszy ruch dziecka wymaga jednoczesnego skoordynowania wielu różnych umiejętności  nie tylko związanych z ruchem, ale i z widzeniem, słyszeniem, emocjami, czynnikami poznawczymi i komunikacyjnymi.

Doświadczanie trudności choćby w jednym z tych obszarów, zaburza całościowy obraz możliwości komunikacyjnych dziecka.  (Porter, 2019, s.30).

W konsekwencji obserwuje się zmniejszoną  ilość interakcji z dzieckiem, oraz zapewnianie mu przez rodziców mniejszej ilości bodźców językowych, z obawy aby nie przytłoczyć dziecka zbyt dużą ilością informacji. Dziecko traci tym samym kolejne szanse do rozwoju, podczas gdy założenie powinno być odwrotne- jeśli jakaś umiejętność nie pojawia się naturalnie, powinna być uczona. (Porter, 2019, s.30).

Co więcej w typowym rozwoju mowy dziecko musi opanować mnóstwo bardzo precyzyjnych ruchów umożliwiających artykulację. Nie dzieje się to od razu; proces ten trwa latami, w czasie których dziecko ma okazję ćwiczyć mówienie, otrzymując adekwatną do swoich prób reakcję zwrotną.

Osoby z trudnościami ruchowymi bądź zaburzeniami przetwarzania sensorycznego bodźców również potrzebują nie tylko czasu czasu ale i naszych reakcji zwrotnych na ich próby komunikacyjne, nawet jeśli będą one miały postać bardzo nietypowego lub z pozoru dla nas nic nie znaczącego przypadkowego ruchu.

Naszym zadaniem jest ZROZUMIEĆ ruch- jego cel i funkcję czyli stojący za nim komunikat!

Porter, G., (2012) Pragmatic Organisation Dynamic Display Communication Books, Introductory  Workshop Manual

 Porter, G (2019) Pragmatic Organisation Dynamic Display Communication Books, Advanced Workshop

Burkhart, L., Key Concepts for Using Augmentative Communication with Children Who Have Complex Communication.

Opracowanie: Katarzyna Włodarczyk

Blog

DANE

REGON: 38194805700000

KONTO: 98114020040000390278282719

KONTAKT

ul. Okulickiego 2
36-060 Głogów Małopolski     
           

 tel. 660 197 119

 generaacja@gmail.com